Złudzenie

Samotność. Siostra nas wszystkich.

Spotykamy się z nią codziennie. Nawet wielokrotnie.

Dlaczego przychodzi, pomimo iż jest gościem niechcianym?

Bo jest częścią nas.  Taką, której nie da się pozbyć.

Nawet jak się zakochamy. Nie jesteśmy sami, ale ta druga osoba nie jest wieczna.

Nie zawsze jest przy nas. Nie jest to, zatem długa samotność.

Ale są tacy, co nie mają tego szczęścia.

A ty? Ty czytelniku?

Jesteś jednym z nielicznych szczęśliwców?

Pogoń

Czy jesteśmy sami?

Czy w oddali ktoś na nas czeka?

Czy ktoś wyciągnie rękę kiedy będzie taka potrzeba?

Gdzie to wszystko jest?

Gdzie Utopia do której dążymy?

Stan szczęścia którego pragniemy?

Pogoń za celem którego nie ma?

Skąd mamy wiedzieć czy on naprawdę istnieje?

Nie mamy dowodu, ani nawet poszlaki.

Idziemy ślepo w przód. Dlaczego?

Bo nic innego nam nie pozostaje.

Zastanów się czytelniku.

Co się stanie jeśli się zatrzymasz?

Jeśli na chwilę opuścisz pogoń?

Nie zginiesz, żyć będziesz.

Lecz swego czasu już nie dogonisz.

Ci z którymi pędziłeś ramię w ramię znikną z Twojego horyzontu.

Poznasz nowych, innych równie bystrych,

Jeżeli zdecydujesz się wrócić.

Jeśli nie,

Dopadnie Cię marazm, nostalgia, przygnębienie.

Bo może sama pogoń, szczęściem się zowie.